Brandel Konrad (1838–1920), fotograf zawodowy, wynalazca kamery ręcznej. Urodził się 26 XI w Warszawie i tam do szkół uczęszczał. Następnie wstąpił do zakładu fotograficznego Karola Beyera i był jednym z pierwszych i wybitnie uzdolnionych jego współpracowników. W r. 1865 otworzył wspólnie z M. Olszyńskim, również współpracownikiem K. Beyera, oraz z Władysławem Brandlem zakład fotograficzny przy ul. Nowy Świat 57, gdzie poza zwykłemi zdjęciami fotograficznemi wykonywano pierwsze w Warszawie roboty z zakresu fototypji. Dzięki temu otrzymał tytuł fotografa Uniwersytetu Warszawskiego. Pracował również nad udoskonaleniem suchych płyt bromo-srebrnych. W roku 1884 zbudował kamerę ręczną 6x9 cm do zdjęć szybkich. Na pomysł swego aparatu wpadł samodzielnie, jemu też należy przyznać zasługę wynalazku, który w krótkim stosunkowo czasie zyskał niebywałe rozpowszechnienie. Cesarz Franciszek Józef nagrodził wynalazcę orderem. Do kamery swojej B. zastosował kasetę podwójną, którą pierwszy wynalazł. Przy pomocy swego aparatu, nazw. »fotorewolwerem«, B. dokonał zdjęć migawkowych podczas pobytu w Skierniewicach trzech cesarzy w r. 1884. Brał on udział w wystawach krajowych i zagranicznych i odznaczony został licznemi medalami za swe fotografje. Zmarł 20 X 1920 r. w Toruniu. Pochowany został na Powązkach w Warszawie.

Anders L., Brandla fotografa zasługi, O swoim słów parę, »Fotograf Warszawski« 1905, nr 10, s. 150–4.

Aleksander Maciesza